Stanisław August Poniatowski ze zbiorów dawnego Muzeum Rumiancewa.

 

Decyzję rządu, zatwierdzoną przez cesarza Aleksandra II, w 1861 roku przeniesiono z Petersburga do Moskwy znaczący zbiór książek, monet, rękopisów i innych materiałów etnograficznych i historycznych ze zbioru hrabiego Nikolaja Rumiancewa (1754-1826). Zbiór umieszczony został w Domu Paszkowa, neoklasycystycznej budowli stojącej na wzgórzu z widokiem na zachodnią ścianę Kremla. Muzeum zostało otwarte w maju 1862 roku. Po 1917 roku otrzymało nazwę  Muzeum Rumiancewa (Румянцевский музей).

.

 Dom Paszkowa w XVIII wieku ( wg litografii Gerarda Delabarta).

 

W początkowym okresie muzeum było połączeniem wszystkich moskiewskich zbiorów publicznych, składających się z ośmiu sekcji: rękopisów i rzadkich książek, biblioteki, sztuk pięknych i antyków, zabytków chrześcijańskich, mineralogii, zoologii, numizmatyki i etnografii. Później zbiory mineralogiczne i zoologiczne zostały przeniesione na Uniwersytet Moskiewski. W 1900 r. w muzeum znajdowało się pięć sekcji: biblioteka, dział rękopisów i stare słowiańskie druki książkowe, wydział sztuk pięknych i starożytności klasycznej, wydział etnografii i wydział antyków. Po 1917 roku wszystkie sekcje zaczęły szybko rosnąć, ponieważ prywatne kolekcje zostały skonfiskowane i przeniesione muzeum. Wkrótce nie było wystarczająco dużo miejsca na przejęte przedmioty. W 1922 r. kolekcja obrazów zachodnioeuropejskich artystów została przeniesiona do moskiewskiego Muzeum Sztuk Pięknych. W 1924 r. zarząd naukowy zarządził zamknięcie Muzeum Rumiancewa a jego zbiory zostały rozprowadzane wśród innych muzeów. W Domu Paszkowa przemianowanym na Rosyjską Bibliotekę Publiczną Lenina  pozostała jedynie biblioteka.

.

Dom Paszkowa w XIX wieku (Пашков дом).

.

W kolekcji Nikolaja Rumiancewa znajdowały się polonika a wśród nich prezentowany miniaturowy portret Stanisława Augusta Poniatowskiego.

.

 

http://www.rmuseum.ru/data/catalogue/canvas/rossiya/gtg9504.php

.

W zbiorach znalazł się również portret kanclerza wielkiego litewskiego Joachima Chreptowicza (1729-1812). Ten wielkiej urody olej, autorstwa Józefa Grassiego  znajduje się obecnie w Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie.

.

 

 

Reklamy

DA Christie’s – aukcja miniatur z kolekcji Ernsta Holzscheitera.

 

Dom Aukcyjny Christie’s  wyznaczył na jutro termin aukcji portretów z kolekcji Ernsta Holzscheitera.  Ten wysmakowany zbiór  miniatur ulegnie więc rozproszeniu. Wśród autorów portretów znajdziemy znakomite nazwiska malarzy miniaturowych arcydzieł.

 

Poniżej przedstawiam kilka miniatur ze zbioru kolekcjonera, które mnie podobają najbardziej.

.

.

.

Joseph-Marie Bouton (Franco-Spanish, 1768-1832)
A lady, possibly Baronne Méchin, née Alexandrine-Marie Raoulx (b.c. 1780-1864), in white dress and purple shawl, seated in an interior
Signed ‘Bouton.’ (mid-right)
On ivory
80 mm. diam., octagonal silver-gilt easel-stand frame, engraved ‘par Ch. M. Bouton’ on the reverse

 

.

.

 

Jean-Etienne Liotard (Swiss, 1702-1789)
A young gentleman in blue coat, wearing the badge of the Order of Malta
Signed and dated on the counter-enamel ‘pt. liotard / 1749’
Enamel on copper
Oval, 49 mm. high, cartouche-shaped ormolu frame with tied ribbon surmount

.

 

.

 

François Dumont (French, 1751-1831)
Pierre Simon Benjamin Duvivier (1730-1819), engraver, making a medallion
Signed and dated ‘Dumont / f. l’an. 8.’ (mid-right)
On ivory
84 x 84 mm., gilt-metal frame, inscribed on the reverse ‘P.S.B. Duvivier peint par Franc. Dumont en 1799’

.

.

 

 

Ferdinando Quaglia (Italian, 1780-1853)
Ignazio Degotti (d. 1824), celebrated scenographer at the Paris Opéra, seated in a gilded Empire fauteuil carved with lion heads
Signed and dated ‘Quaglia f. 1812.’ (upper right)
On ivory
Rectangular, 217 x 165 mm., gilt-bronze frame

.

.

.

 

.

Joseph-Marie Bouton (Franco-Spanish, 1768-1832)
Félicité-Louise-Julie-Constance de Durfort, Marquise de Beurnonville (1782-1808) in a landscape playing a lyre
Signed ‘Bouton’ (lower left)
On ivory
86 mm. diam., ormolu frame

.

.

 

 

 

Jean-Baptiste Jacques Augustin (French, 1759-1832)
Thérèse Jeanne Marie Hortense de Tardieu, Marquise de Maleyssie, née de Luc (d. 1826), in white dress and red shawl
Signed and dated ‘Augustin. / 1814’ (lower left) and inscribed on the backing card ‘Madame de Maleyssie’
On ivory
78 mm diam., square gilt-bronze frame

.

.

.

Moritz Michael Daffinger (Austrian, 1790-1849)
Lieutenant Botha in black cloak
Signed ‘Daffinger’ (mid-right)
On ivory
Octagonal, 76 x 60 mm., gilt-metal mount in rectangular brown leather panel

 

Z ofertą aukcyjną zapoznać się można pod adresem :  https://www.christies.com/salelanding/index.aspx?lid=1&intsaleid=27714&dt=3720183580&saletitle=

 

 

 

Nowa atrybucja dla miniatury ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie.

 

.

.

Wczorajszy wpis  nie kończy dyskusji na temat rosyjskiej miniatury ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie.

W styczniowym numerze rosyjskiego „Мир музея” 2018 pojawił się artykuł, którego autorem jest Pani Елизавета Соловцова. Sugeruje ona inną atrybucje dla przedstawionych postaci. Sportretowanym generałem ma być – Николай Алексеевич Тучков (1765 – 1812)

Link do artykułu poniżej.

Ciekaw jestem opinii rosyjskich kolegów, którzy zabierali głos w temacie.

MirMus 2018-01 Миниатюристка1

Dymitr Władymirowicz Golicyn czy Michaił Pietrowicz Dołgoruki czyli o miniaturze ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie.

W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się bardzo ciekawa miniatura przedstawiająca portret rosyjskiej rodziny. Praca malowana gwaszem na kościanej płytce o wymiarach 14,6 x 20,8 cm nie posiada ustalonego autora ale z wielkim prawdopodobieństwem można przyjąć , że to kopia według obrazu olejnego  Władimira Borowikowskiego (1757-1825).

.

 

.

Z opisu dowiadujemy się , że to „portret zbiorowy rodziny Golicyn (księcia Dymitra Władymirowicza Golicyna ? 1771-1844 lub Aleksandra)”. Atrybucja, przy pierwszej analizie może wydawać się prawdziwa. Książe Dymitr Golicyn – rosyjski generał kawalerii, pisarz wojskowy i polityk w czasach wojen napoleońskich – miał dwie córki, Katarzynę (ur.1802) oraz Natalie (ur.1804). Jeżeli księcia z córkami widzimy po stronie prawej to można przypuszczać, iż po lewej to żona i matka, księżna Tatiana Golicyna.

Wątpliwości pojawiają się z chwilą kiedy chcielibyśmy przyjąć, że datowanie powstania miniatury na rok 1810 jest poprawne. Córki kniazia były wówczas w wieku dziecięcym, miały bowiem 8 i 6 lat. Na portrecie widzimy jednak dużo starsze, eleganckie panny o kobiecych już kształtach.

.

.

Jeżeli więc to nie rodzina Golicynów, to kogo przedstawiają namalowane postacie. Odpowiedź znajdujemy w rosyjskiej książce z 1901 roku, której autorem był książę Mikołaj Michajłowicz.

.

https://books.google.ru/books?id=aKfsBQAAQBAJ&pg=PP11&lpg=PP11&dq=%D0%B3%D0%B5%D0%BD%D0%B5%D1%80%D0%B0%D0%BB+-+%D0%B0%D0%B4%D1%8A%D1%8E%D1%82%D0%B0%D0%BD%D1%82%D1%8B+%D0%B8%D0%BC%D0%BF%D0%B5%D1%80%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B0+%D0%B0%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B0+I&source=bl&ots=uo0nHTgW5X&sig=PNp2havRk7-2K-dgCSLrd03oAsA&hl=ru&sa=X&ved=0ahUKEwi6zpLpheHYAhXhbZoKHdBQB7U4ChDoAQguMAI#v=onepage&q&f=false

.

W opracowaniu znajduje się zdjęcie (str.16) naszej miniatury z informacją, że to portret członków rodziny Dołgoruki i przedstawia

 

księżną Anastasię Simonowną Dołgoruki (1755-1827) – ros.Анастасия Симоновна Долгорукова) z dziećmi :

ks.Eleną (1774-1823)- ros.Елена Петровна Толстая (кн. Долгорукова),

ks.Marią (1776-1849) – ros.Мария Петровна Римская-Корсакова (кн. Долгорукова)

ks.Michałem (1780-1808) – ros.князь Михаил Петрович  Долгоруков.

.

Książe Michał Petrowicz Dołroguki przedstawiciel starego i wielce zasłużonego dla Rosji rodu żył tylko 28 lat. Zginął w walce z wojskami szwedzkimi w bitwie pod Edensalmi w 1808r. Jego kariera zapowiadała się znakomicie. Po zabójstwie Pawła I został mianowany adiutantem nowego cara Aleksandra i wszedł do grona jego najbliższych współpracowników. Dosłużył się stopnia generała dywizji. Brał udział w bitwie pod  Austerlitz oraz prawie wszystkich bitwach z wojskami Napoleona w latach 1806-1807.

.

Poniżej kilka miniaturowych portretów ks.Michała.

П.Э.Рокштуль. Портрет М.П. Долгорукова. Миниатюра. c.1800.

Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie.

.

Н.Ф. Дан ( Nicolas-François Dun) – Портрет М.П. Долгорукова. Миниатюра из Романовской коллекции. c.1800

.

 

 

 

 

 

 

Rosyjscy dygnitarze i ich rodziny w miniaturach Stanisława Marszałkiewicza.(2)

W drugiej części tytułowego tematu zapoznamy się z portretami Stanisława Marszałkiewicza, jakie zostały wykonane na zlecenie generała Andrieja Storożenki – naczelnego żandarma rosyjskich władz w Warszawie.

 

Po klęsce powstania listopadowego, w marcu 1833 roku podjęte zostały działania zmierzające do wywołania kolejnego, zbrojnego powstania przeciwko Rosji.  Inspiratorem działań był pułkownik Józef Zaliwski. Z powodu zupełnego braku przygotowania próba wzniecenia walki szybko upadła. Po zdławieniu partyzantki Zaliwskiego namiestnik Królestwa Polskiego i głównodowodzący Armią Czynną feldmarszałek Iwan Paskiewicz, na mocy ustawy Wojskowego Kodeksu Karnego polecił warszawskiemu gubernatorowi wojennemu – gen. Janowi hr. de Witt zorganizowanie w Warszawie Specjalnej Komisji Śledczej do spraw politycznych.

.

Józef Sonntag (1784-1834) – portret Jana Witta (Iwana Osipowicza de Witt (1781-1840), Muzeum Narodowe w Warszawie

Szczegółową instrukcje dotyczącą utworzenia Komisji, 1 IV 1833r. de Witt przekazał do wykonania pułkownikowi korpusu żandarmów Andriejowi Storożence. Początkowo miała mieć ona charakter tymczasowy – jedynie dla zbadania sprawy partyzantki Zaliwskiego. Otrzymała nazwę Komisji Śledczej dla Przestępców Politycznych. Wobec skuteczności jej działania, a także nieustającej działalności spiskowej, Komisja została przekształcona w stały organ sądowy i stała się główną instytucją do ścigania przestępstw politycznych, nie tylko na terenie Królestwa Polskiego, ale także ich powiązań poza granicami  kraju. Oficjalna nazwa nadana w styczniu 1834r. brzmiała: Komisja Śledcza przy naczelnym Dowódcy Armii Czynnej i Naczelniku Królestwa Polskiego. Prezesem Komisji został mianowany Andriej Storożenko, a na siedzibę przeznaczono X Pawilon Cytadeli Warszawskiej.

 

.

Андрей Яковлевич Стороженко (1791 – 1858) –  Andrei Yakovlevich Storozhenko

Za poczynione dla władzy carskiej zasługi  Andriej Storożenko otrzymuje  majątek w Królestwie Polskim oraz liczne odznaczenia.W związku z pogarszającym się zdrowiem w 1841 r. składa rezygnacje z przewodniczenia Komisji Śledczej. W 1842 przechodzi do służby cywilnej będąc powołany na senatora warszawskiego Senatu.W 1850 roku przeszedł na emeryturę i spędził ostatnie lata swojego życia na Ukrainie.

Z  życiorysu Storożenki należy odnotować istotne dla tego opracowania informacje, iż był dwukrotnie żonaty: w roku 1817 z Anną Michajłowną Daragan, ros. Анна Михайловна Дараган (1796-1821), z którą miał córkę Elżbietę, ros. Елизавета Андреевна Стороженко oraz w roku 1830 z  Julią Ivanowną Bobrovska, ros. Юлия Ивановна Стороженко (Бобровская-Миркалова) (1810 – …) Z tego związku  urodziła się w 1842 córka Daria.

Prezentowane poniżej miniatury pojawiły się na aukcyjnym rynku w grudniu ubiegłego roku. Byłem zainteresowany zakupem, ostatecznie nabyłem jedną z tych prac. Teraz zastanawiam się czy powinno dojść do rozdzielenia rodzinnych portretów, które  wspólnie przetrwały zawieruchy historii prawie dwóch stuleci. Moim zdaniem, tak nie powinno się zdarzyć. By nie zatracać historycznego kontekstu portrety takie powinny być oferowane zawsze w komplecie.

Chciałbym w tym miejscu złożyć aktualnemu właścicielowi lub właścicielom, pozostałych dwóch portretów, ofertę ich okupienia. Jestem również gotowy odsprzedać swoją miniaturę  by miniatury mogłyby  dalej pozostawać razem.

W aukcyjnym opisie miniatur brakowało identyfikacji postaci. Mnie udało się je rozpoznać, przy cennej pomocy Pana Dimitrija Gorchkoff, któremu bardzo dziękuje.

…………………………………………………………………………………….

Auktionshaus City Nord – Hamburg, 07.12.2017 , lot.1323

http://www.lauritz.com/en/auction/stanislaw-marszalkiewicz-attributed-a-portrait-of-a-russi/i4671971/?auctionId=4667160#

http://www.coutaubegarie.com/html/fiche.jsp?id=9031850&np=&lng=fr&npp=150&ordre=&aff=&r=  (lot.22,20.06.2018, 5000-7000 /ns)

.

Stanislaw Marszalkiewicz – Андрей Яковлевич Стороженко (1791 – 1858)

Miniature, gouache/watercolour on cardboard. In dark blue dress uniform with collar interwoven with silver and silver epaulets. Decorated with a range of Russian/Prussian stars, orders and medals. Framed behind old original glass in brass frame. Dimensions: 10.5 x 8.5 cm, Frame dimensions: 12.5 x 10.5 cm. 3220

http://impereur.blogspot.com/2017/03/1791-1857.html

…………………………………………………………………………………………….

Auktionshaus City Nord Hamburg – 07.12.2017,  lot.1325

http://www.lauritz.com/en/auction/stanislaw-marszalkiewicz-a-portrait-of-a-young-lady-c-182/i4671976/?auctionId=4667157#

3http://www.coutaubegarie.com/html/fiche.jsp?id=9031851&np=1&lng=fr&npp=150&ordre=&aff=1&r= (lot.23, 20.06.2018, 5100)

.

 

.

Stanislaw Marszalkiewicz – Елизавета Андреевна Стороженко (1818—1897), c.1840

Miniature. Gouache/ watercolour on cardboard. Signed at bottom left. Framed behind old original glass in brass frame. Dimensions: 10.5 x 8.5 cm, frame dimensions: 12.5 x 10.5 cm. The bottom left corner of the glass is damaged, underneath that fault in the paintwork. 2350

 

Auktionshaus City Nord Hamburg – 07.12.2017,  lot.1324

http://www.lauritz.com/en/auction/stanislaw-marszalkiewicz-a-portrait-of-a-lady-c-1820-a-m/i4671974/?auctionId=4667165#

 

.

.

.

Stanislaw Marszalkiewicz – Юлия Ивановна Стороженко (Бобровская-Миркалова), c.1840

Miniature. Gouache/watercolour on cardboard. Signed at bottom right. Frame behind old original glass in brass frame.Dimensions: 10.5 x 8.5 cm, frame dimensions: 12.5 x 10.5 cm. 1980

……………………….

https://www.mos.ru/upload/documents/files/8153/201806.pdf

 

Русские портреты XVIII – начала XX вв.: материалы по иконографии. Выпуск 7 – Подстаницкий С. (2018)

 

 

Miniatury portretowe rodziny Jagiellonów.

 

Rodzina Jagiellonów tuż przed wygaśnięciem Dynastii – miniatury portretowe z warsztatu Lucasa Cranacha Młodszego.

Zapewne na zamówienie Zygmunta Augusta powstał komplet dziesięciu portretów: króla, jego rodziców, żon oraz sióstr. Zestaw miniatur ukazuje członków potężnej niegdyś dynastii w chwili, gdy jej panowanie w Polsce właśnie zbliża się do końca.

W kolekcji Muzeum XX. Czartoryskich w Krakowie znajduje się niezwykły zestaw miniatur: portrety rodziny Jagiellonów, namalowane farbami olejnymi na miedzianych blaszkach, o wymiarach 19,5 na 17,5 cm każda. Dziesięć portretów to kolejno przedstawienia Zygmunta I Starego (1467–1548), Bony Sforzy (1494–1557, Zygmunta II Augusta (1520–1572), jego pierwszej żony Elżbiety Habsburżanki (1526–1545), jego drugiej żony Barbary Radziwiłłówny (1523–1551), jego trzeciej żony Katarzyny Habsburżanki (1533–1572) oraz jego sióstr: Izabeli Jagiellonki (1519–1559), Zofii Jagiellonki (1522–1575), Katarzyny Jagiellonki (1526–1583) i Anny Jagiellonki (1523–1596). Każda z miniatur opatrzona jest sygnaturą warsztatu Cranachów w postaci skrzydlatego węża – taki bowiem herb otrzymał od księcia elektora Fryderyka III Mądrego Wettyna malarz Lucas Cranach Starszy (ok. 1472–1553). Ojcowski warsztat w Wittenberdze prowadził później jego syn Lucas Cranach Młodszy (1515–1586) i to w jego pracowni powstały portrety rodziny Jagiellonów.

Miniatury zostały wykonane z pewnością po roku 1553, gdy Katarzyna Habsburżanka została trzecią żoną Zygmunta Augusta.Prawdopodobnie posłużyły one za wzór do medali, które w 1561 r. wykonał niderlandzki artysta Steven van Herwijck. Oczywiście część tych portretów to wizerunki pośmiertne; najprawdopodobniej zresztą cały komplet malowany był na podstawie wcześniejszych, pojedynczych portretów poszczególnych osób. Wzorem dla portretów Zygmunta I, Bony i Izabeli Jagiellonki mogły być niezachowane do dziś całopostaciowe portrety, których prawdopodobne kopie z wieku XVII znajdują się obecnie w Zamku Królewskim w Warszawie.

Miniatury portretowe rodziny Jagiellonów wykonane w warsztacie Cranacha mogą wydawać nam się dość schematyczne; ujęcia postaci są nieco sztuczne i uproszczone. Jest to jednak niezwykły zabytek: Jagiellonowie zostali sportretowani w komplecie dwóch pokoleń, rodziców i dzieci; łącznie z osobami już nieżyjącymi. Widać zresztą, że zestaw ten jest dobrany z punktu widzenia Zygmunta Augusta: jest tam jego matka (ale brak pierwszej żony Zygmunta I Starego, Barbary Zapolyi, oraz ich córek Anny i Jadwigi), są jego wszystkie żony (ale nie ma małżonków jego sióstr). Niestety, Zygmunt August nigdy nie doczekał się potomstwa z żadną ze swych małżonek i był ostatnim królem Polski z potężnej dynastii Jagiellonów. Gdy miniatury te były malowane, nikt nie wiedział jeszcze, że przyszłością kraju są dwie niepozorne królewny, sportretowane w dwóch ostatnich przedstawieniach: Anna Jagiellonka będzie bowiem żoną Stefana Batorego, po którym na polskim tronie zasiądzie Zygmunt III Waza, syn Katarzyny Jagiellonki.

Magdalena Łanuszka

http://posztukiwania.pl/

 

 

Miniatury Marii Chybińskiej na aukcji w Iowa.

 

Na początku grudnia 2017 r. na aukcji DA Jackson’s Auction w amerykańskim mieście Cedar Falls w stanie Iowa znalazły się dwie miniaturowe prace wykonane przez Marię Chybińską. Portrety zostały namalowane we Lwowie i przedstawiają Dionizego (1815-1885) i Klementynę Wiśniowską, członków kresowej familii . W internecie znaleźć można  ciekawą stronę internetową poświęconą rodzinie. Dowiadujemy się z niej m.in., że powstała rodzinna kolekcja miniaturowych portretów:

http://aulich.pl/index.php/nasi-przodkowie/albert-1850-1912

http://aulich.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=68%3Astanisaw-adolf-aulich-1883-1964&Itemid=38

.

DA Jackson’s Auction, 06.12.2017, lot 1006

A PAIR OF POLISH PORTRAIT MINIATURES, 19TH CENTURY. Depicting a young man and a young woman wearing a medal, both signed „M. Chybinska”, the verso of the male portrait inscribed in Polish with the last name „Wisniowski”, and the verso of the young woman’s portrait with lengthy Polish inscriptions. Height of each portrait (excluding frame) 2.75 inches (7 cm). 450$+koszty

.

 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Dionizy (1815-1885) i Klementyna Wiśniowska w 1880

 

https://www.ancestry.com/1940-census/usa/Iowa/Albert-Aulich_4chcxz