.
.
Wczorajszy wpis nie kończy dyskusji na temat rosyjskiej miniatury ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie.
W styczniowym numerze rosyjskiego „Мир музея” 2018 pojawił się artykuł, którego autorem jest Pani Елизавета Соловцова. Sugeruje ona inną atrybucje dla przedstawionych postaci. Sportretowanym generałem ma być – Николай Алексеевич Тучков (1765 – 1812)
Link do artykułu poniżej.
Ciekaw jestem opinii rosyjskich kolegów, którzy zabierali głos w temacie.
Napisane w miniatury Świat, Uncategorized | Leave a Comment »
W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się bardzo ciekawa miniatura przedstawiająca portret rosyjskiej rodziny. Praca malowana gwaszem na kościanej płytce o wymiarach 14,6 x 20,8 cm nie posiada ustalonego autora ale z wielkim prawdopodobieństwem można przyjąć , że to kopia według obrazu olejnego Władimira Borowikowskiego (1757-1825).
.
.
Z opisu dowiadujemy się , że to „portret zbiorowy rodziny Golicyn (księcia Dymitra Władymirowicza Golicyna ? 1771-1844 lub Aleksandra)”. Atrybucja, przy pierwszej analizie może wydawać się prawdziwa. Książe Dymitr Golicyn – rosyjski generał kawalerii, pisarz wojskowy i polityk w czasach wojen napoleońskich – miał dwie córki, Katarzynę (ur.1802) oraz Natalie (ur.1804). Jeżeli księcia z córkami widzimy po stronie prawej to można przypuszczać, iż po lewej to żona i matka, księżna Tatiana Golicyna.
Wątpliwości pojawiają się z chwilą kiedy chcielibyśmy przyjąć, że datowanie powstania miniatury na rok 1810 jest poprawne. Córki kniazia były wówczas w wieku dziecięcym, miały bowiem 8 i 6 lat. Na portrecie widzimy jednak dużo starsze, eleganckie panny o kobiecych już kształtach.
.
.
Jeżeli więc to nie rodzina Golicynów, to kogo przedstawiają namalowane postacie. Odpowiedź znajdujemy w rosyjskiej książce z 1901 roku, której autorem był książę Mikołaj Michajłowicz.
.
.
W opracowaniu znajduje się zdjęcie (str.16) naszej miniatury z informacją, że to portret członków rodziny Dołgoruki i przedstawia
księżną Anastasię Simonowną Dołgoruki (1755-1827) – ros.Анастасия Симоновна Долгорукова) z dziećmi :
ks.Eleną (1774-1823)- ros.Елена Петровна Толстая (кн. Долгорукова),
ks.Marią (1776-1849) – ros.Мария Петровна Римская-Корсакова (кн. Долгорукова)
ks.Michałem (1780-1808) – ros.князь Михаил Петрович Долгоруков.
.
Książe Michał Petrowicz Dołroguki przedstawiciel starego i wielce zasłużonego dla Rosji rodu żył tylko 28 lat. Zginął w walce z wojskami szwedzkimi w bitwie pod Edensalmi w 1808r. Jego kariera zapowiadała się znakomicie. Po zabójstwie Pawła I został mianowany adiutantem nowego cara Aleksandra i wszedł do grona jego najbliższych współpracowników. Dosłużył się stopnia generała dywizji. Brał udział w bitwie pod Austerlitz oraz prawie wszystkich bitwach z wojskami Napoleona w latach 1806-1807.
.
Poniżej kilka miniaturowych portretów ks.Michała.
П.Э.Рокштуль. Портрет М.П. Долгорукова. Миниатюра. c.1800.
Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie.
.
Н.Ф. Дан ( Nicolas-François Dun) – Портрет М.П. Долгорукова. Миниатюра из Романовской коллекции. c.1800
.
Napisane w miniatury Świat | Leave a Comment »
W drugiej części tytułowego tematu zapoznamy się z portretami Stanisława Marszałkiewicza, jakie zostały wykonane na zlecenie generała Andrieja Storożenki – naczelnego żandarma rosyjskich władz w Warszawie.
Po klęsce powstania listopadowego, w marcu 1833 roku podjęte zostały działania zmierzające do wywołania kolejnego, zbrojnego powstania przeciwko Rosji. Inspiratorem działań był pułkownik Józef Zaliwski. Z powodu zupełnego braku przygotowania próba wzniecenia walki szybko upadła. Po zdławieniu partyzantki Zaliwskiego namiestnik Królestwa Polskiego i głównodowodzący Armią Czynną feldmarszałek Iwan Paskiewicz, na mocy ustawy Wojskowego Kodeksu Karnego polecił warszawskiemu gubernatorowi wojennemu – gen. Janowi hr. de Witt zorganizowanie w Warszawie Specjalnej Komisji Śledczej do spraw politycznych.
Za poczynione dla władzy carskiej zasługi Andriej Storożenko otrzymuje majątek w Królestwie Polskim oraz liczne odznaczenia.W związku z pogarszającym się zdrowiem w 1841 r. składa rezygnacje z przewodniczenia Komisji Śledczej. W 1842 przechodzi do służby cywilnej będąc powołany na senatora warszawskiego Senatu.W 1850 roku przeszedł na emeryturę i spędził ostatnie lata swojego życia na Ukrainie.
Z życiorysu Storożenki należy odnotować istotne dla tego opracowania informacje, iż był dwukrotnie żonaty: w roku 1817 z Anną Michajłowną Daragan, ros. Анна Михайловна Дараган (1796-1821), z którą miał córkę Elżbietę, ros. Елизавета Андреевна Стороженко oraz w roku 1830 z Julią Ivanowną Bobrovska, ros. Юлия Ивановна Стороженко (Бобровская-Миркалова) (1810 – …) Z tego związku urodziła się w 1842 córka Daria.
Prezentowane poniżej miniatury pojawiły się na aukcyjnym rynku w grudniu ubiegłego roku. Byłem zainteresowany zakupem, ostatecznie nabyłem jedną z tych prac. Teraz zastanawiam się czy powinno dojść do rozdzielenia rodzinnych portretów, które wspólnie przetrwały zawieruchy historii prawie dwóch stuleci. Moim zdaniem, tak nie powinno się zdarzyć. By nie zatracać historycznego kontekstu portrety takie powinny być oferowane zawsze w komplecie.
Chciałbym w tym miejscu złożyć aktualnemu właścicielowi lub właścicielom, pozostałych dwóch portretów, ofertę ich okupienia. Jestem również gotowy odsprzedać swoją miniaturę by miniatury mogłyby dalej pozostawać razem.
W aukcyjnym opisie miniatur brakowało identyfikacji postaci. Mnie udało się je rozpoznać, przy cennej pomocy Pana Dimitrija Gorchkoff, któremu bardzo dziękuje.
…………………………………………………………………………………….
.
Miniature, gouache/watercolour on cardboard. In dark blue dress uniform with collar interwoven with silver and silver epaulets. Decorated with a range of Russian/Prussian stars, orders and medals. Framed behind old original glass in brass frame. Dimensions: 10.5 x 8.5 cm, Frame dimensions: 12.5 x 10.5 cm. 3220
http://impereur.blogspot.com/2017/03/1791-1857.html
…………………………………………………………………………………………….
.
.
Miniature. Gouache/ watercolour on cardboard. Signed at bottom left. Framed behind old original glass in brass frame. Dimensions: 10.5 x 8.5 cm, frame dimensions: 12.5 x 10.5 cm. The bottom left corner of the glass is damaged, underneath that fault in the paintwork. 2350
.
.
.
Miniature. Gouache/watercolour on cardboard. Signed at bottom right. Frame behind old original glass in brass frame.Dimensions: 10.5 x 8.5 cm, frame dimensions: 12.5 x 10.5 cm. 1980
Napisane w Uncategorized | Leave a Comment »
W kolekcji Muzeum XX. Czartoryskich w Krakowie znajduje się niezwykły zestaw miniatur: portrety rodziny Jagiellonów, namalowane farbami olejnymi na miedzianych blaszkach, o wymiarach 19,5 na 17,5 cm każda. Dziesięć portretów to kolejno przedstawienia Zygmunta I Starego (1467–1548), Bony Sforzy (1494–1557, Zygmunta II Augusta (1520–1572), jego pierwszej żony Elżbiety Habsburżanki (1526–1545), jego drugiej żony Barbary Radziwiłłówny (1523–1551), jego trzeciej żony Katarzyny Habsburżanki (1533–1572) oraz jego sióstr: Izabeli Jagiellonki (1519–1559), Zofii Jagiellonki (1522–1575), Katarzyny Jagiellonki (1526–1583) i Anny Jagiellonki (1523–1596). Każda z miniatur opatrzona jest sygnaturą warsztatu Cranachów w postaci skrzydlatego węża – taki bowiem herb otrzymał od księcia elektora Fryderyka III Mądrego Wettyna malarz Lucas Cranach Starszy (ok. 1472–1553). Ojcowski warsztat w Wittenberdze prowadził później jego syn Lucas Cranach Młodszy (1515–1586) i to w jego pracowni powstały portrety rodziny Jagiellonów.
Miniatury zostały wykonane z pewnością po roku 1553, gdy Katarzyna Habsburżanka została trzecią żoną Zygmunta Augusta.Prawdopodobnie posłużyły one za wzór do medali, które w 1561 r. wykonał niderlandzki artysta Steven van Herwijck. Oczywiście część tych portretów to wizerunki pośmiertne; najprawdopodobniej zresztą cały komplet malowany był na podstawie wcześniejszych, pojedynczych portretów poszczególnych osób. Wzorem dla portretów Zygmunta I, Bony i Izabeli Jagiellonki mogły być niezachowane do dziś całopostaciowe portrety, których prawdopodobne kopie z wieku XVII znajdują się obecnie w Zamku Królewskim w Warszawie.
Miniatury portretowe rodziny Jagiellonów wykonane w warsztacie Cranacha mogą wydawać nam się dość schematyczne; ujęcia postaci są nieco sztuczne i uproszczone. Jest to jednak niezwykły zabytek: Jagiellonowie zostali sportretowani w komplecie dwóch pokoleń, rodziców i dzieci; łącznie z osobami już nieżyjącymi. Widać zresztą, że zestaw ten jest dobrany z punktu widzenia Zygmunta Augusta: jest tam jego matka (ale brak pierwszej żony Zygmunta I Starego, Barbary Zapolyi, oraz ich córek Anny i Jadwigi), są jego wszystkie żony (ale nie ma małżonków jego sióstr). Niestety, Zygmunt August nigdy nie doczekał się potomstwa z żadną ze swych małżonek i był ostatnim królem Polski z potężnej dynastii Jagiellonów. Gdy miniatury te były malowane, nikt nie wiedział jeszcze, że przyszłością kraju są dwie niepozorne królewny, sportretowane w dwóch ostatnich przedstawieniach: Anna Jagiellonka będzie bowiem żoną Stefana Batorego, po którym na polskim tronie zasiądzie Zygmunt III Waza, syn Katarzyny Jagiellonki.
Magdalena Łanuszka
Napisane w miniatury Polska | Leave a Comment »
Na początku grudnia 2017 r. na aukcji DA Jackson’s Auction w amerykańskim mieście Cedar Falls w stanie Iowa znalazły się dwie miniaturowe prace wykonane przez Marię Chybińską. Portrety zostały namalowane we Lwowie i przedstawiają Dionizego (1815-1885) i Klementynę Wiśniowską, członków kresowej familii . W internecie znaleźć można ciekawą stronę internetową poświęconą rodzinie. Dowiadujemy się z niej m.in., że powstała rodzinna kolekcja miniaturowych portretów:
http://aulich.pl/index.php/nasi-przodkowie/albert-1850-1912
.
DA Jackson’s Auction, 06.12.2017, lot 1006
A PAIR OF POLISH PORTRAIT MINIATURES, 19TH CENTURY. Depicting a young man and a young woman wearing a medal, both signed „M. Chybinska”, the verso of the male portrait inscribed in Polish with the last name „Wisniowski”, and the verso of the young woman’s portrait with lengthy Polish inscriptions. Height of each portrait (excluding frame) 2.75 inches (7 cm). 450$+koszty
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Dionizy (1815-1885) i Klementyna Wiśniowska w 1880
Napisane w miniatury Polska | Leave a Comment »
Twórczość Stanisława Marszałkiewicza (1789 – 1872) przypadała na czasy kiedy niepodległej Polski nie można było znaleźć na mapie Europy. Po rozbiorach Warszawa, w której urodził się, tworzył i zmarł miniaturzysta, znalazła się w zaborze rosyjskim.
Po wybuchu powstania listopadowego 1830 roku, car Mikołaj I Pawłowicz (Николай I Павлович) do jego stłumienia skierował feldmarszałka Iwana Paskiewicza (Паскевич Иван Федорович). W nagrodę za udaną kampanię pacyfikacyjną oraz lojalność otrzymał szereg odznaczeń państwowych, mianowany został księciem warszawskim i Namiestnikiem Królestwa Polskiego. Paskiewicz otrzymał także dawną królewszczyznę Homel w guberni mohylewskiej, gdzie wybudował rozległy pałac. Za zgodą cara umieścił na jego terenie sprowadzony z Warszawy pomnik Józefa Poniatowskiego ( kopia tego pomnika stoi obecnie na dziedzińcu pałacu Prezydenckiego).
.
Pałac Homel na obrazie z epoki – Marcina Zalewskiego.
.
Stanisław Marszałkiewicz wykonał za swojego życia około 1000 miniaturowych portretów. Mistrzowski poziom prac objawiający się wyrazistymi rysunkami, nasyconymi czystymi kolorami oraz umiejętnością oddania indywidualizmu portretowanych postaci znalazł uznanie ówczesnej krytyki. W Gazecie Warszawskiej nr 181 z dnia 11 lipca 1841r. znalazła się następująca wypowiedź „… jego miniatury są tak modelowane, tyle w nich znać natury, tak są miękko, przyjemnie robione, z taką znajomością rzeczy światła i cienie są dawane, że rzadki nawet portret, któryby im pod względem sztuki dorównywał zważając na pracę, która tak dobra miniatura kosztuje, dziwimy się, że nasz artysta może ciągle tak wiele, a zawsze dobrych dostarczyć….Widzieliśmy miniatury malarzy francuskich, pan Marszałkiewicz z każdym z nich na równi stoi i w swoim rodzaju jest mistrzem…”. Ciesząc się taką opinią nie można się dziwić, że zamówienia na miniatury spływały licznie a w gronie zamawiających znajdowali się również rosyjscy dygnitarze. Jednej z nich, portretowi generała Fryderyka Karola Nesselrode poświęciłem uwagę w 2008 roku.
Dzisiaj zaprezentuje portrety generała Iwana Paszkiewicza i członków jego rodziny. Znajdują się one w dawnej rodzinnej rezydencji w Homlu – dzisiejszym białoruskim muzeum. Liczna kolekcja miniatur została rozkradziona przez Niemców w czasie ostatniej wojny. Szczęśliwie uratowanych zostało tylko 12 portretów a wśród nich cztery namalowane przez Stanisława Marszałkiewicza.
Po więcej ciekawych informacji o miniaturowych portretach rodziny Paskiewiczów zapraszam na muzealną stronę : http://www.palacegomel.by/index.php?newsid=461
Маршалкевич Станислав
.
.
Портрет И.Ф. Паскевича-Эриванского( 1782-1856). После 1834
http://www.palacegomel.by/index.php?newsid=252
.
syn – Паскевич Федор Иванович (1823-1903)
http://www.palacegomel.by/index.php?newsid=253
.
.
córka – Графиня Анна Фёдоровна Паскевич (1822—1901). После 1840.
.
.
córka – Александра Фёдоровна Паскевич (1821—1845). После 184o.
.
W muzeum znajduje się również miniatura matki Iwana Paskiewicza.
.
Анна Осиповна, ур. Коробовская (1766—1829)
Napisane w miniatury Polska, miniatury Świat | Leave a Comment »
