Autoportret
.
Tylko kilka wpisów na blogu dotyczyło miniatur wykonanych przez autorów urodzonych po 1945 roku. Informowałem wprawdzie o działalności Stowarzyszenia Miniaturzystów Polskich w Warszawie, zamieściłem notatkę o wystawie „Małe jest piękne” ale to zaledwie muśnięcie tematu. Moje zainteresowania koncentrują się na pracach powstałych w XVIII i XIX wieku. Mam jednak dobrą wiadomość. Wkrótce nakładem żmudnych starań, ogromnej pracy i wytrwałości pojawić się powinien „leksykon” współczesnych, polskich miniaturzystów. Nazwisko sprawcy tego pionierskiego dzieła niech pozostanie jeszcze tajemnicą.
W ostatnim czasie zetknąłem się z dwoma pracami, które nie mogą pozostać niezauważone. Są to miniatury wykonane przez Pana Kazimierza Cholewę, ciągle tworzącego artystę. Absolwent Wydziału Architektury Wnętrz, krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1972), członek Stowarzyszenia Miniaturzystów Polskich. Dziedziny uprawianej przez niego twórczości to: projektowanie wnętrz i form przemysłowych, wystawiennictwo, grafika użytkowa oraz malarstwo. Ulubioną formą wypowiedzi artysty jest malarstwo portretowe, głównie miniatura w technice dawnych mistrzów.
Portrety Księcia Józefa Poniatowskiego oraz Napoleona Bonaparte namalowane zostały olejem w ulubionej i charakterystycznej dla Pana Cholewy brązowej tonacji. Kolorystyka ta sprawia wrażenie, że mamy do czynienia z wizerunkami uwiecznionymi w XIX stuleciu. Miniatury powstały jednak w latach 1979- 80 czyli w młodzieńczym okresie życia artysty. Drugim elementem, który czyni portrety wyjątkowo atrakcyjnymi to wykonane w brązie ramki. Eleganckie, w zasadzie proste ale właśnie ta prostota stanowi ich atut. Stanowią doskonałe tło podkreślające walory artystyczne pracy malarza. Pozostawiona sygnatura informuje nas, iż autorem ramek jest Tomasz Łopieński.
.
Ks. Józef Poniatowski , olej na drewnie, wymiary : ramka 6,4 cm, miniatura 4,4 cm, sygnatura CH.K.
.
.
.
Napoleon Bonaparte w mundurze I Konsula , olej na drewnie, wymiary : ramka 6,4 cm, miniatura 4,4 cm, sygnatura CH.K.
.
.
.
Tadeusz Łopieński ( 1898 – 1983 ) – kontynuator rodzinnych tradycji firmy , założonej w 1862 roku przez Jana Łopieńskiego (1838-1907) rzeźbiarza, cyzylera, brązownika i odlewnika. Jego synowie Grzegorz i Feliks dwadzieścia lat później zawiązali spółkę pod nazwą „Bracia Łopieńscy”. W 1900 r. właściciele przenieśli warsztat na Hożą 55, gdzie wybudowali dużą odlewnię rzeźby. Zakład specjalizował się w wyrobie produktów ze srebra i brązu. Zdobywcy srebrnego medalu na wystawie światowej w Paryżu w 1879 , Grand Prix w Petersburgu w 1903, w Paryżu w 1925 i 1937, w Nowym Jorku w 1939 roku. Na krajowych wystawach ich wyroby uzyskały nagrody , m.in. w 1894 we Lwowie, w 1929 w Poznaniu. W czasie Powstania Warszawskiego Łopieńscy odlewali granaty dla walczących. Rodzinne dzieło kontynuowali wnukowie Tadeusz, Władysław i Zdzisław i obecnie prawnuczka Jana – Anna.

Po zakończeniu działań ostatniej wojny bracia Tadeusz i Władysław wznowili działalność firmy, dzięki temu możliwe było naprawienie wielu warszawskich pomników. Odlewnia przywróciła Warszawie większość zniszczonych rzeźb ze statuą króla Zygmunta III Wazy, Kopernika, Mickiewicza i Syreny na czele. Powstały pomniki Jana Kilińskiego, Adama Mickiewicza, Nieznanego Żołnierza, figura Sursum Corda sprzed kościoła Św. Krzyża. Wykonano także dużą ilość brązów przeznaczonych do restaurowanych budowli zabytkowych i reprezentacyjnych gmachów państwowych. W 1950 firma została upaństwowiona ( czyt. zagrabiona ) i przekształcona w spółdzielnię o nazwie „Brąz Dekoracyjny”. Na właściciela nałożono kary pieniężne oraz dożywotni zakaz pracy w zawodzie brązownika. Po październikowej odwilży 1956 roku Tadeusz Łopieński uzyskał zgodę władz na otwarcie niewielkiej „Pracowni Metalowej Sztuki Zdobniczej, dawniej „Bracia Łopieńscy”. Firma mieściła się najpierw w suterenie przy ul.Nowogrodzkiej 12, a później przy ul.Poznańskiej 24. . Obecnie prowadzi ją córka Tadeusza, Anna Łopieńska-Lipczyk i jej mąż Wojciech Lipczyk.
http://www.lopienscy.pl/index.html.
W odpowiedzi na przesłane pytanie, Pan Wojciech Lipczyk poinformował mnie ,” … że ramka, o którą Pan pyta powstała w końcówce lat sześćdziesiątych lub w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku i jest autorską realizacją projektu Tadeusza Łopieńskiego”.
http://www.zbieraczstaroci.pl/art-wnetrze/orly-lopienskich/.
.
Głownia laski Wojciecha Trąmpczyńskiego, Marszałka Sejmu Ustawodawczego 1919 – 1922. „Bracia Łopieńscy” wg projektu Józefa Smolińskiego (1921)
.

.
Głownia laski Marszałka Sejmu używana w latach 1989–1993. Projektowali Tomasz Łopieński i Wacław Wojciechowski (1971)