Miniatury portretowe w zbiorach Татьяны Удрас.

Wspaniały zbiór miniatur rosyjskiej kolekcjonerki  Татьяны Удрас. Na zdjęciach widzę kilka portretów związanych z naszym krajem. O miniaturach Stanisława Marszałkiewicza czy też o portrecie Władysława hr. Pusłowskiego pisałem na blogu. Od dzisiaj wiem gdzie się znajdują.

.

Миниатюры из коллекции Татьяны Удрас

.

Wywiad z kolekcjonerką na stronie : https://clubic.ru/?p=25456&fbclid=IwAR0b-gcYi5-BnUZYxSUtn8dnMadcxBAlCctL7iOnDdRM-ZIm0Ve2gv5wliA

 

 

Miniatura z Chróściny.

 

.

.

Pan Janusz  Skrzypczak , antykwariusz z Leszna w ramach swoich zainteresowań nagrywa cykliczne audycje poświęcone kolekcjonerstwu , sztuce i regionowi z którego pochodzi . Na stronie internetowej antykwariatu znajdziemy bardzo wiele nagrań a w ostatnim odcinku autor przybliża swoim słuchaczom tematykę miniatur portretowych. Jak odczytuje, w treści znalazło się miejsce na przychylną oceną mojego bloga.

Tytularna „miniatura z Chróściny” to kobiecy portret mający pochodzić z dworu w Chróścinie. Przypisanie tej pracy Ferdinandowi Päzeltowi nie wydaje się jednak prawidłowe. Ferdinand to autor litografii wykonanych w połowie XIX wieku przedstawiających pałace oraz dwory, które zamieszkiwała szlachta śląska.  http://www.dokumentyslaska.pl/litografie%20pazelt/index.html

O miniaturzyście Päzeltcie wiemy bardzo niewiele. Ernst Lamberger w swoim opracowaniu „Meisterminiaturen aus fünf Jahrh” wymienia to nazwisko bez imienia. Inne źródła lakonicznie stwierdzają, że  pochodził z Lipska, był aktywny latach 30 i 40 XIX wieku, będąc wędrownym artystą podróżującym po krajach niemieckich.

Popierając każdą formę popularyzowania malarstwa miniaturowego zapraszam do obejrzenia programu.

.

.

Wirtualne Muzeum Miniatur Polskich – Maria Chybińska (1876-1958)

Maria Chybińska to malarka pierwszej połowy XX wieku. W swojej twórczości kontynuowała tradycje polskiej miniatury portretowej. Obok Kazimiery Dąbrowskiej to druga artystka tego okresu, której poziom artystyczny prac zasługuje na uwagę i uznanie. Niestety  przedwojennych prac Chybińskiej znamy niewiele a w obrocie antykwarycznym prawie nie występują.

Urodziła się w Krakowie w 1876 roku. Jej rodzicami byli Józef Gawełkiewicz i Józefa z Baranowskich. Studiowała na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, pod kierunkiem Włodzimierza Tetmajera, Jana Stanisławskiego i Jacka Malczewskiego. Naukę kontynuowała w 1903 roku w Mediolanie. W latach 1906-1912 studiowała w Monachium. W 1904 r. wyszła za mąż za Adolfa Chybińskiego-muzykologa i historyka muzyki. W 1912 roku, po otrzymaniu przez męża profesury na uniwersytecie Stefana Batorego, przeniosła się do Lwowa, gdzie przebywała do 1944. W okresie lwowskim była najaktywniejsza twórczo głównie jako autorka miniatur. Uprawiała też malarstwo rodzajowe, pejzaż i ilustracje książkową. Od 1908 brała udział w wystawach. W 1926 roku miała w Łodzi wystawę indywidualną. Na krakowskiej wystawie miniatur w pałacu hr.Pusłowskich  pokazano 14 jej prac, w tym prezentowany poniżej „Portret dziewczynki z kurą”. Od  1947 roku Maria Chybińska mieszkała w Poznaniu.W 1958 miała drugą indywidualną wystawę i niedługo po niej zmarła.

Miniatury Marii Chybińskiej znajdują się w muzeum w Pszczynie, wrocławskim Ossolineum oraz w zbiorach prywatnych.

.

Jackson’s Auctioneers – 05.12.2017  

 

.

 

.

.

A PAIR OF POLISH PORTRAIT MINIATURES, 19TH CENTURY. Depicting a young man and a young woman wearing a medal, both signed „M. Chybinska”, the verso of the male portrait inscribed in Polish with the last name „Wisniowski”, and the verso of the young woman’s portrait with lengthy Polish inscriptions. Height of each portrait (excluding frame) 2.75 inches (7 cm).

.

Własność prywatna

.

.

 

Dziewczynka z kurą – praca sprzed 1940 roku.

Gwasz na kości, 7 x 5,5 cm, praca oprawiona w złocone passe’partout, wymiary z ramą 20 x 19 cm.780

.

Własność prywatna

.

Portret kobiety – akwarela , 15 x 14 cm.

,

Własność prywatna

.

Portret mężczyzny w stroju orientalnym, gwasz,tempera, 9,2 x 7,7 cm.

.

Muzeum Zamkowe w Pszczynie

.

.

Portret Gustawy Zimler z 1918 roku – żony kupca krakowskiego.

 

.

.

.

 

 

 

 

 

 

 

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………………………………

Katalog wystawy miniatur Marii Chybińskiej zorganizowanej przez ZPAP w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych w Poznaniu (Odwach)

Maria Chybińska (z kwiatami) na otwarciu wystawy w 1958r.

 

 

Andre Slom (Andrzej Słomczyński)

 

.

Zapewne w Polsce nazywałby się  Andrzej Słomczyński ale w naszych źródłach nie znajdziemy o nim żadnych informacji. We Francji na swoich  bardzo dobrych rysunkach pozostawiał sygnaturę – A.Slom , a w pełnej pisowni imienia i nazwiska występuje jako Andre Slomszynski. To zupełnie nowe nazwisko artysty polskiego pochodzenia, który pozostawił po sobie miniaturową pamiątkę.

.

André Amédée Gustave Słomczyński

Urodził się w 9 lipca 1844 roku we francuskim Bordeaux  (niektóre źródła podają, że urodził się w Polsce i przybył do Francji pod koniec II Cesarstwa) w rodzinie polskich emigrantów. W latach 1855–1861 był uczniem polskiej szkoły w Paryżu. Był aktywnym uczestnikiem powstańczej Komuny Paryskiej 1871 roku. Za uczestnictwo w rewolcie został skazany na karę śmierci przez Radę Wojenną Wersalu. Zdołał jednak uciec i przybyć do Szwajcarii gdzie znalazł schronienie. Jako malarz i rysownik współpracował z L’Illustration, Le Monde Illustré i La Suisse Illustrée.  Student i przyjaciel Gustave’a Courbeta. Po amnestii w styczniu 1882 r. powrócił do Paryża, podejmując m.in pracę dla kilku czasopism.

Jego podpis znajduje się na dole kilku rysunków opublikowanych w 1889 r. podczas World Expo – Wieża Eiffla, wystawa kolonialna na Esplanade des Invalides lub Brama do Quai d’Orsay.

.

.

André Slomczynski zmarł 28 grudnia 1909 r. i został pochowany na paryskim cmentarzu Père-Lachaise. Jego córka Olga (Olga Slom) była również malarką i ilustratorką.

Nie wiem ile miniaturowych portretów wyszło spod ręki Słomczyńskiego, może tylko ten jeden. To skopiowany za miniaturzystą francuskim Durand-Duclosem portret huzara 10 Pułku Huzarów Księstwa Warszawskiego. Oryginał widzimy na wstępie postu a kopie prezentuje poniżej. Z opisu wynika, że portret namalowany został w 1892 roku.

.

.

.

10 Pułk Huzarów Księstwa Warszawskiego (Złoci Huzarzy)

10 Pułk Huzarów był jedną z dwóch jednostek kawalerii armii Księstwa Warszawskiego, zorganizowaną w 1809 roku w Wielkopolsce przez płk. Jana Nepomucena Umińskiego. 10 i 13 pułk polskich huzarów w armii Napoleona, odróżniały się od siebie nie tylko numerami, lecz także wyglądem mundurów. Charakterystyczne dla tej formacji pętle na mundurach, nawiązujące do jej węgierskiego rodowodu, w pułku 13 były szamerowane srebrem, w pułku 10 złotem. Dlatego też, dla odróżnienia, jeden z pułków nazywano srebrnym, a drugi złotym.

Na portrecie przedstawiono młodszego oficera pułku w szkarłatnej rogatywce oraz krzyżem Legii Honorowej typu IV nadawanym po 1808 roku i nie później jak przed kampanią roku 1812. Merci, Dimitri

Wirtualne Muzeum Miniatur Polskich – Antoni Blank (1785-1844)

Antoni Blank to malarz historyczny, reprezentant warszawskiego klasycyzmu, portrecista. Do Warszawy trafił w wieku piętnastu lat. Rozpoczął wtedy naukę u Józefa Kosińskiego. Po dziewięciu latach w Warszawie Blank podjął decyzję o wyjeździe do Drezna w celu kontynuowania nauki. Jego nowym nauczycielem i przewodnikiem został ceniony portrecista Józef Grassi. W tym okresie Blank malował głównie portrety oraz kopie obrazów znajdujących się w miejscowej galerii. Zaprzyjaźnił się również z kilkoma przedstawicielami lokalnej Polonii. Do kraju powrócił w roku 1815.

W Warszawie podjął pracę konserwatora zbioru odlewów gipsowych oraz nauczyciela rysunku na wydziale sztuk pięknych. W 1819 roku uzyskał tytuł profesora. W późniejszym okresie zasłynął jako  pedagog i teoretyk. Był między innymi autorem podręcznika metodyki nauczania, a swoje doświadczenia zdobyte poza krajem wykorzystywał z myślą o unowocześnieniu studiów plastycznych. Po upadku Powstania Listopadowego doszło do likwidacji Uniwersytetu Warszawskiego. Blank ponownie zajął się konserwacją odlewów gipsowych, pracował także jako korepetytor, udzielając lekcji rysunku.

Blank specjalizował się w portretach oraz obrazach o tematyce religijnej i mitologicznej, które trafiały do kościołów warmińskich. Jest autorem portretu Samuela Lindego, króla saskiego Fryderyka Augusta czy Stanisława Kostki Potockiego, ministra Królestwa Polskiego. Na płótnie utrwalił również postać cara Aleksandra i Mikołaja.

.

 

.

 

W twórczości Antoniego Blanka  portrety małego formatu powstawały zapewne sporadycznie. Nie znajdziemy jego miniatur w żadnym muzeum. Jeżeli się mylę proszę mnie skorygować.

Ja natrafiłem tylko na jedną jego pracę

 

 

,

.

Portret młodego mężczyzny, sygnowany i datowany, 1814. , gwasz na kości o wymiarach 4 x 5 cm.

Wirtualne Muzeum Miniatur Polskich – Michał Płoński (1778–1812)

Do naszego Wirtualnego Muzeum przygotowałem notki o trzech nowych artystach, którzy pozostawili po sobie „miniaturowe ślady”. Wśród nich dwóch jest stosunkowo mało znanych a o trzecim nie znajdziemy informacji w polskich źródłach. To moje prekursorskie odkrycie.

Dzisiaj kilka zdań o Michale Płońskim a to w związku z portretem jaki pojawił się na francuskim rynku aukcyjnym.

Do prezentacji posłużę się opisem jaki znajdujemy w ” Katalogu Ilustrowanym Wystawy Sztuki Polskiej od roku 1764-1888″. Lwów 1894. Na wystawie tej znalazło się kilkanaście jego prac, głównie rysunków i miedziorytów. O tym, że tworzył portrety w miniaturze świadczą nielicznie zachowane prace.

……………………………………………………………………………………………………………….

„Płoński Michał, malarz rodzajowy i sławny sztycharz.Urodzony w Warszawie 15 stycznia 1782, zmarł tamże 2 czerwca 1812. Kształcił się początkowo w Warszawie pod Norblinem; za jego radą wysłano go za granicę. Najpierw zwiedził Kopenhagę, następnie w r. 1802 Amsterdam, gdzie kształcił się w rytownictwie. Stąd udał się do Paryża, powołany do tamtejszego muzeum rycin. Po kilkoletnim tamże pobyciu wrócił 1810 pieszo do Warszawy, z której się więcej nie wydalał. Pod koniec życia popadł w obłąkanie”.

Obie zaprezentowane miniatury powstały w okresie zagranicznych podróży.

W mojej ocenie rysunki i miedzioryty Michała Płońskego stoją na dużo wyższym poziomie od portretów malowanych w miniaturze.

……………………………………………………………………………………………………………………..

DA Osenat Paryż , 15.12. 2019

.

.

lot 2

MICHEL PLONSKI (1778-1812). ECOLE POLONAISE. « Jeune homme à la redingote bleue » Miniature ovale signée en bas à gauche et datée « 1806 » 7, 5 x 6 cm. Cerclée de laiton. Est. 400-600

19.12.2019r. Aż trudno uwierzyć. Miniatura została sprzedana za 4500 euro

.

DA Christies, Londyn 28-29.11.2006

.

.

lot 22

Lady, in black dress with lace-bordered fichu and wearing a cap both signed ‚plonski f 1804’, gilt-metal mounts, ovals, 2¾ in. (70 mm.)

 

 

Polonik Johanna Traugotta Drechslera (1758 – ok.1822)

Znajomy zwrócił moją uwagę na jedną z miniatur jaka będzie oferowana na zbliżającej się aukcji DA Bassenge. Pod katalogowym numerem 6416  zaprezentowany został kobiecy portret, którego autorem jest  saksoński artysta Johann Traugott Drechsler. Nazwisko  funkcjonuje również w pisowni jako Dreßler czy też Dressler ( Leo R. Schidlof „The miniature in Europe”). Z zamieszczonych w monografii  informacji możemy dowiedzieć się, że urodził się w Dreźnie roku 1758. Uczeń Akademii Drezdeńskiej. Podróżował i miał przebywać również na terenach naszego kraju, w Warszawie i Galicji. Powrócił do Drezna, by w roku 1797 osiąść w Berlinie. Prace miniaturzysty występują na rynku niezwykle rzadko.

.

Portret na kości słoniowej o wymiarach 5,6 x 4,5 cm, sygnowany i datowany – Drechsler/1788

Czy miniatura ta może pochodzić z pobytu Drechslera w Polsce. Byłoby to zupełnie pewne po udanej identyfikacji  sportretowanej damy. Jest jednak przesłanka, która pozwala przypuszczać, że mamy do czynienia z polonikiem.€ 900+

.

W zbiorach MN w Warszawie znajduje się inny portret sygnowany nazwiskiem Drechslera.

http://cyfrowe.mnw.art.pl/dmuseion/docmetadata?id=43437&show_nav=true#

.

.

Opisana, jako portret dziecka w różowym kaftaniku z falbankowym kołnierzem, miniatura nosi sygnaturę oraz datowanie na rok 1788.  I właśnie to datowanie może być zwornikiem łączącym obie prace. Gdyby bowiem przyjąć , że w tymże roku Johann Traugott Drechsler przebywał w Warszawie i pamiątkę tego pobytu stanowi muzealna miniatura to uprawnione może być stanowisko, że datowany tym samym rokiem portret kobiety z DA Bassenge powstał również w Polsce.

W muzealnej nocie brakuje danych  o pochodzeniu miniatury. Natomiast, podane  zostały nieprawidłowe informacje o autorze portretu. Drechsler Johann Baptist (1766-1811) to zupełnie inna postać. To pochodzący z Wiednia artysta, znany z licznie malowanych bukietów kwiatów.
.